Επισκέφθηκα το εστιατόριο του Juan Amador τον Ιούλιο του 2009 όταν πήγα με τη γυναίκα μου στη Φρανκφούρτη για επαγγελματικό ταξίδι. Ο χώρος βρισκόταν στο Langen ένα χωριό 10 χλμ έξω από την πόλη της Φρανκφούρτης όπου μας πήγε και μας έφερε ταξί. Το κτήριο ήταν γραφικό και λέω ήταν διότι το εστιατόριο έχει φύγει από κει και έχει ανοίξει καινούργιο στο Mannheim νότια της Φρανκφούρτης, το χώρο εστίασης όμως θα τον προτιμούσα λίγο πιο φωτεινό. Ήταν σχεδιασμένος για να φιλοξενεί μικρές ομάδες συνδαιτυμόνων καθόσον είχε μόνο τραπέζια για 2 μέχρι 4 άτομα. Το προσωπικό ήταν πολύ φιλόξενο και αρκετά καλά εκπαιδευμένο αν και οι σερβιτόρες (ήταν μόνο γυναίκες) ήταν εμφανές ότι δεν ήταν επαγγελματίες αλλά κορίτσια ντόπια και σε αρκετές περιπτώσεις φέρονταν αμήχανα.
Το μενού όμως ήταν μια πανδαισία “μοριακής” δημιουργίας.
Όλα του τα πιάτα ήταν άνω του μετρίου με αποκορύφωμα το “STRAMMER MAX” , που όπως είπε το εμπνεύστηκε από τα παιδικά του χρόνια όταν έτρωγε ψωμί με αυγό και μπέικον
Το αδύνατο σημείο του ήταν στο κρασί όπου δεν κατάφερε να ταιριάξει το κρασί με τα πιάτα του. Η συνολική όμως αίσθηση που είχα για τον Amador τον κατατάσσει στην πρώτη θέση των προτιμήσεών μου.
