Το εστιατόριο Aleria το επισκέφθηκα για πρώτη φορά το 2014. Η κουζίνα του τότε δε με είχε ενθουσιάσει ειδικά δε όταν είχα δοκιμάσει πιάτα τα οποία, εκείνη την εποχή, ήταν ήδη “πολυφορεμένα” όπως για παράδειγμα το κριθαρώτο. Μετά από την καινούργια μου επίσκεψη όμως, νομίζω ότι το εστιατόριο Aleria έχει κάνει αρκετές βελτιώσεις σε ότι αφορά και την εξυπηρέτηση και την κουζίνα του και θεωρώ ότι αξίζει η παρουσίαση του σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο.
ΦΑΓΗΤΟ
Η κουζίνα στο εστιατόριο Aleria έχει σαφή Ελληνικό προσανατολισμό και τη χαρακτηρίζω ως μοντέρνα. Παρουσιάσεις κλασσικών Ελληνικών πιάτων με σύγχρονες τεχνικές μαγειρικής νομίζω ότι είναι μια προσπάθεια που αφενός με βρίσκει σύμφωνο, αφετέρου είναι ένας καλός πρεσβευτής της Ελληνικής μαγειρικής σε ξένους γαστρονομικούς τουρίστες που αναζητούν το “καλό” φαγητό. Εν προκειμένω βέβαια και παρόλο που Δευτέρα βράδυ το εστιατόριο Aleria ήταν γεμάτο και ως επί των πλείστον με ξένους επισκέπτες θεωρώ ότι στο θέμα του φαγητού θα ήθελε λίγη δουλίτσα παραπάνω για να καταφέρει να κάνει τη διαφορά που θα του έδινε διεθνείς διακρίσεις. Και εξηγούμαι.
Το δείπνο ξεκίνησε με τα “παραδοσιακά” πλέον καλοσωρίσματα τα οποία ήταν μια μοντέρνα εκδοχή του fish and chips με μια πατάτα γκονφλέ γεμισμένη με λευκό ταραμά και χαβιάρι ρέγγας, μια σφαίρα παντζαροσαλάτας με βατόμουρο και γραβιέρα Κρήτης και τέλος ένα γκοφρετάκι γεμιστό με πορτσίνι και αρσενικό Νάξου. Ωραίο το fish and chips, λιγότερο ωραία η σφαίρα και ακόμα λιγότερο ωραία η μανιταρόπιτα όπου στην τελευταία, την οποία θυμάμαι χαρακτηριστικότερα, το γκοφρετάκι δεν ήταν τραγανό και του έλειπε “φρεσκάδα” (εδώ δεν εννοώ ότι δεν ήταν φρέσκο). Κατόπιν ξεκίνησε η κανονική ροή των πιάτων με πρώτο το ταρτάρ από Μυλοκόπι. Συνολικά ήταν ένα όμορφα εκτελεσμένο πιάτο και σε γεύση και σε παρουσίαση με τον αχινό να μη διακρίνεται και τα χορταρικά να είναι έντονα γεγονός όμως που δε με δυσαρέστησε καθόλου. Συνέχεια στη χορτόπιτα με τραγανό φύλλο από πάνω μαγειρεμένα χόρτα και ωμά συνοδεία αφρού λαδιού και κρέμα φέτας. Ενδιαφέρουσα παρουσίαση με μοναδική ένσταση στο φύλλο το οποίο έδειχνε να έχει “λαδοπιεί”. Επόμενο πιάτο μια μοντέρνα εκδοχή στη φέτα με καρπούζι, όπου έχει γίνει μια κρέμα brulee φέτας και τρίμμα φέτας που συνοδευόταν με πίκλα από το λευκό του καρπουζιού, γρανίτα καρπουζιού, καρδιά καρπουζιού με μάραθο και κρέμα ρόκας. Επίσης ωραία εκδοχή αλλά και εδώ έχω την ένστασή μου. Αυτό το πιάτο για να το ευχαριστηθεί ένας δαιτυμόνας θα πρέπει να το φάει με αυστηρή διαδοχή μπουκιών. Ξεκίνησα να δοκιμάσω τη γρανίτα καρπουζιού και πάγωσε το στόμα μου, κατόπιν πήγα να δοκιμάσω την πίκλα και δε γεύτηκα κάτι το ιδιαίτερο. Όταν όμως έφαγα μια μπουκιά από την κρέμα της φέτας σε συνδυασμό με το καρπούζι σε οποιαδήποτε μορφή του ήταν ένας εξαιρετικά γευστικός συνδυασμός. Το επόμενο πιάτο του νομίζω ότι ήταν το πιο επιτυχημένο του. Μπακαλιάρος με νιόκι πατάτας, αφρός και πουρές σκόρδου και ψητά παντζάρια. Κατ’ αρχάς ο μπακαλιάρος ήταν εξαιρετικός και ταίριαζε πάρα πολύ καλά με το σκόρδο σε όλες του τις υφές. Συνολικά δε το πιάτο ως μοντέρνα εκδοχή του Ελληνικού πιάτου μπακαλιάρος και παντζάρια με αλιάδα μου άρεσε πάρα πολύ ως σύλληψη. Ακολουθεί το παστίτσιο πολύ νόστιμο και καλομαγειρεμένο χωρίς όμως κάποιες γευστικές ή πρωτότυπες εκπλήξεις και εν συνεχεία ήλθε το ψητό αρνί το οποίο συνοδευόταν από κρέμα από κοκκινιστούς γίγαντες, σέλερυ και κάπαρη και ένα ψητό φύλλο κάλε. Θύμιζε όντως ψητό αρνί σούβλας όμως μέχρι εκεί. Ο πουρές φασολιών έβγαζε μια οξύτητα που, προσωπικά, δε μου άρεσε ιδιαιτέρως αν και σε συνδυασμό με τα λοιπά συνοδευτικά του πιάτου έδενε αρμονικά. Τελειώνοντας ήλθε το γλυκό που ήταν κρέμα λευκής σοκολάτας με βερίκοκο, κυδώνι και παγωτό ψητού αμύγδαλου. Αρκετά ενδιαφέρον σαν γλυκό και αρκούντως δροσιστικό.
ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ
Είναι το πρώτο εστιατόριο στην Ελλάδα και το δεύτερο από αυτά που έχω επισκεφτεί ανά τον κόσμο που απασχολεί τόσο προσωπικό για την εξυπηρέτηση των πελατών του. Πολύ καλή εξυπηρέτηση από το προσωπικό, ήταν διακριτικοί, όποτε τους χρειαζόσουν παρόντες και ήξεραν πολύ καλά το περιεχόμενο των πιάτων που σέρβιραν (τουλάχιστον η κοπέλα που ήταν υπεύθυνη του τραπεζιού μου). Επίσης στα θετικά βάζω το γεγονός ότι έχει μόνιμο σομελιέ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Το εστιατόριο Aleria βρίσκεται σε ένα νεοκλασσικό στην περιοχή του Μεταξουργείου. Είναι διώροφο και έχει στο πίσω μέρος μια αυλή που υποδέχεται τους πελάτες του το καλοκαίρι. Ήσυχο μέρος με διακριτική μουσική και απαλό φωτισμό.
ΛΙΣΤΑ ΠΟΤΩΝ
Παρόλο που δεν είμαι ειδήμονας στα κρασιά θα έλεγα ότι η λίστα του είναι αξιοπρεπής έχοντας εκπροσώπους από Ελλάδα και όλον τον κόσμο. Είπα ότι στα θετικά είναι το γεγονός ότι έχει μόνιμο σομελιέ ο οποίος πρότεινε εξαιρετικές Ελληνικές ετικέτες για να συνοδεύσω το φαγητό μου. Από αυτές ξεχώρισα τις “Τρεις Μάγισσες” ένα ροζέ με εκπληκτικά αρώματα που ήλθε με τη φέτα – καρπούζι και το Ασύρτικο του Χατζηδάκη που συνόδευσε τον μπακαλιάρο και που τον απογείωσε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι ήταν ένα δείπνο που το ευχαριστήθηκα ειδικά σε σχέση ποιότητας προς τιμής με μόνη παρατήρηση ότι τελικά η συνολική ποσότητα αλατιού που έλαβα από όλο το δείπνο ήταν μάλλον υπερβολική. Ίσως να χρειαστεί να γίνει αναθεώρηση του αλατίσματος των πιάτων που σερβίρονται.
